Խոսքը հայերենում լայնորեն գործածվող «կամաց» բառի մասին է: Ի՞նչ հետաքրքրություն կարող է ներկայացնել այս ամենասովորական բառը, որն այսօր նշանակում է «ոչ արագ, դանդաղ», «հանգիստ, մեղմ, հուշիկ», «ցածրաձայն, ցածր, զգույշ», «աստիճանաբար»:
Յուրաքանչյուր ժողովուրդ ունի դարերի խորքից եկած և մինչև մեր օրերը հասած ոչ միայն իր ծեսերն ու ավանդույթները, այլև դրանց թվին դասվող, կրոնական ու տոնական օրերի խորհուրդն իրենց մեջ կրող ազգային ուտեստներ: Դրանց պատրաստման եղանակները, արտացոլելով տվյալ ժողովրդի ազգային նկարագիրն ու առանձնահատկությունները, միավորվում և ստեղծում են գեղեցիկ և տպավորիչ համապատկեր:
Քանի որ վերջին շրջանում Ադրբեջանի բռնապետ ղեկավարը խոսում է չափազանց շատ, և մեծ քանակի նյութեր են կուտակվում, ցանկանում եմ ուղղակի պարբերաբար ելույթներից որոշ հետաքրքիր հատվածներ տեղադրել, որոնք սովորաբար կորում են լրահոսում։